ŁKS wygrał trzeci ligowy mecz na własnym boisku. Ma imponujący bilans bramkowy 8-0. Na 9 goli strzelonych do tej pory przez łodzian sześć jest dziełem napastników: cztery zdobył Fabian Piasecki, dwie (wchodzący jako rezerwowy) Mateusz Lewandowski.
Skuteczność to ważna futbolowa sprawa, nie mniejsza to piłkarskie osobowości. Dobrze jest mieć zgraną drużynę, ale jeszcze lepiej mieć w niej kogoś, kto ciągnie do przodu, podtrzymuje tempo grania i zapał kolegów, a przede wszystkim ma ogromny wpływ na końcowy wynik spotkania. I w pojedynku ze Stalą Mielec, łodzianie mieli takiego piłkarza. Był nim właśnie Fabian Piasecki (186 cm wzrostu, 87 kg wagi) – silny jak tur, przebojowy, odważny i skuteczny piłkarz, który się futbolowym kulom nie kłaniał.
Stał się prawdziwym liderem drużyny, walczącym bez pardonu i strachu (nawet po rozbiciu głowy i graniu z opatrunkiem!) tak pod bramką rywali, jak i we własnym polu karnym. Na dodatek po przejęciu piłki popisał się kilkoma inteligentnymi dokładnymi podaniami do partnerów. Był wszędzie tam, gdzie była taka potrzeba. Bardzo dobry występ.
Skoro osobowością drużyny jest napastnik to może, może skończy się wreszcie wyjazdowa zmora ŁKS – dwa mecze, dwie porażki, bilans bramkowy 1-7. Oby! Oby!
Już we wtorek 19 sierpnia o godz. 16 ŁKS zagra w Legnicy z Miedzią. Oj, nie będzie łatwo. Drużyna, która ostatnio pokonała łodzian czyli Chrobry zremisowała z Miedzią 2:2, zdobywając wyrównującą bramkę w 89 minucie spotkania! A 23 sierpnia o godz. 19.30 łodzianie podejmą Polonię Warszawa, która zremisowała ostatnio z Ruchem Chorzów 0:0.
Beach Rugby Manufaktura 2025 okazała się imprezą na topowym poziomie. Znakomita zabawa, sportowe emocje, perfekcyjna organizacja. Wielu, bardzo wielu organizatorów imprez sportowych może się uczyć, jak taką imprezę zorganizować i przeprowadzić. Trzeba się uczyć od najlepszych!
Organizator i animator jedenastego już łódzkiego plażowego rugby Mirosław Żórawski podsumowuje imprezę: Od godziny 12 w części rekreacyjnej brały udział tylko dzieci, które miały okazję pod czujnym okiem animatorów wykonać na plaży wiele ćwiczeń rugby oraz na koniec zagrać w „10podań”. Pomiędzy turniejami zapraszaliśmy na plażę dzieci przebywające wtedym z opiekunami w Manufakturze do konkursów z piłkami rugby. Najodważniejsze dzieci, które jednak na co dzień mają do czynienia z rugby, wzięły udział w turnieju mieszanych zespołów amatorów i mogły grać z nimi poza limitem zawodników (nieobowiązkowe posiłkowanie ekip 5 + 1).
Klubowy turniej żeński, rozgrywany od godziny 13, został zapoczątkowany prezentacją drużyn i został podzielony na dwie grupy: grupę A kobiet – 4 drużyny oraz B „nadzieje rugby” – 3 ekipy młodszych zawodniczek. Mecze grupowe rozgrywane były naprzemiennie w czasie 2 x 3 min systemem mecz i rewanż każdy z każdym. Rozegrano łącznie 18 spotkań i poziom ich był dobry.
To i tak frekwencja znacznie wyższa niż w roku 2024, chociaż po cichu liczyliśmy na wyższą z udziałem AZS AWF Warszawa oraz Szeptuch Białystok.
Fot. Marek Młynarczyk, autor bloga www.obiektywnasport.pl
Ze względu na dobrą atmosferę i dużą liczbę nagród wręczanych podczas uroczystości zakończenia rozgrywek kobiet zawody amatorów lekko się opóźniły. Poprzedziła je oczywiście prezentacja zespołów i niecodzienna walka o piłkę meczową zrzuconą z tyrolki linowej.
Zgłosiło się 14 drużyn, więc byliśmy blisko wyrównania rekordu z roku 2018, ale udział ostatecznie wzięło 12 ekip z całej Polski, z których czterech uczestników zeszłorocznego turnieju rozstawiono, a pozostałych komisyjnie rozlosowano. Rywalizacja trwała w czterech grupach po 3 zespoły, potem nastąpiły faza półfinałowa oraz finałowa, czyli decydujące mecze o miejsca. Łącznie rozegrano 24 spotkania z czasem gry 2 x 2,5 min. Momentami gra nie przypominała zabawy amatorów i sędziowie musieli upominać zbyt ostro rywalizujących zawodników.
Prawdopodobnie w roku przyszłym, podobnie jak to było w przypadku kobiet, turniej zostanie podzielony na klubowych amatorów oraz rekreacyjnych amatorów. Trwają też dyskusje nad powrotem do edycji dwudniowej, bowiem przy dużej liczbie ekip wydłużają się czasowe ramy jednodniowej imprezy.
Klasyfikacja końcowa turnieju amatorów Beach Side Rugby Manufaktura 2025 wygląda następująco:
1. Fundacja Sport bez Barier
2. UKS Jedynka
3. Czerwono-Zielono-Niebiescy Śrem
4. Hegemoni Mysłowice
5. Beach Side Cheerful Team
6. Budo on Tour
7. Geriavit G5
8. Profesorowie Rugby Zduńska Wola
9. Footy di mare
10. Murcole
11. Grzmiące Foki
12. Tygryski Bełchatów
MVP Nikodem Kliza Fiodorow – Fundacja Sport bez Barier
Sędziowie turniejowi: Krzysztof Szulc, Marek Miśkiewicz, Szymon Krupa, Oleksandr Shevchenko. Komisarz zawodów: Bartosz Wilmański. Sekretarz: Karol Merc. Spiker: Marcin Ociepa.
Widzew wraca z Krakowa na tarczy. Tym razem po nie najlepszym spotkaniu nie zdobył choćby punktu. Na razie, mimo wzmocnień piłkarzami kupionymi za grubą kasę, łodzianie rozczarowują. Trzeba sobie szybko odpowiedzieć na pytanie: dlaczego?
Zgodnie z przewidywaniami, sprowadzony w ostatniej chwili stoper Andreou, pojawił się w wyjściowym składzie łodzian. Wrócił do meczowej jedenastki napastnik Bergier. Do protokołu wpisano dwóch rezerwowych bramkarzy: Gikiewicza i Krzywańskiego. Tym razem Widzew wystąpił na… żółto.
Nowy gracz defensywy łodzian popełnił błąd, co bezwzględnie wykorzystał napastnik gospodarzy. Uratował Widzew VAR. Okazało się, że Stolijković był na pozycji spalonej. Uff, odetchnęliśmy z ulgą.
Ta akcja obudziła łodzian, którzy atakowali z większą śmiałością. Przyniosło to dobry strzał, a może dośrodkowanie Akere. Tak czy tak skuteczną interwencją popisał się Madejski. Jak na to nie patrzeć w pierwszej połowie groźniejsze były ataki Cracovii.
VAR może być błogosławieństwem, ale i przekleństwem. Ładnym, sprytnym strzałem w róg bramki popisał się Alvarez. Co, z tego, skoro wcześniej w tej akcji faulował Bergier. Takie zdanie mieli sędziowie po analizie VAR.
W drugiej połowie inicjatywę przejęli łodzianie. Shehu, strzelając z rzutu wolnego w okienko, pomylił się o pół metra. Dlaczego z siedmiu metrów uderzając głową spudłował Alvarez, pozostanie jego tajemnicą. Bliższy zdobycia gola był Bergier, ale posłał piłkę głową w… słupek.
Niestety, potwierdziła się stara prawda. Niewykorzystane sytuacje się mszczą. I tak stało się tym razem. Gdzie był Żyro, gdy Minchev po dobrej centrze z pięciu metrów posłał piłkę do siatki?! Został uprzedzony przez rywala!
Widzew próbował, ale to lepszą sytuację na drugiego gola miała Cracovia. W dogodnej sytuacji spudłował Piła.
Mecz oglądało 12 794 kibiców.
W następnym meczu 22 sierpnia o godz. 20.30 Widzew podejmie Pogoń Szczecin. Grosicki w Łodzi – to zawsze jest dodatkowa, ligowa atrakcja!
ŁKS rozegrał trzeci mecz na własnym boisku. Dwa poprzednie wygrał, więc nadzieje na trzeci sukces były… i się spełniły. ŁKS strzelił dwie bramki, nie stracił żadnej, jak w poprzednich spotkaniach u siebie i dopisał do swojego dorobku trzy punkty. Ech, szkoda że łodzianie nie mogą wszystkich ligowych meczów grać… u siebie.
Trzeba podkreślić, że drużyny walczyły w anormalnej temperaturze 32 stopni C na początku spotkania.
W pierwszej fazie meczu wart odnotowania był siłowy, wygrany pojedynek Piaseckiego z dwoma stoperami rywali. A za chwilę filmowa akcja Szczepański (znakomite prostopadłe podanie) – Norlin (brak egoizmu w dogodnej sytuacji) – Piasecki, zakończyła się strzałem do pustej bramki. To czwarty gol w piątym występie napastnika łodzian w rozgrywkach, zdobyty nomen omen w… 13 minucie.
Do przerwy więcej groźnych sytuacji wypracował ŁKS. Kilka kreatywnych zagrań zaprezentował Szczepański. Pracowitością i walecznością imponował Piasecki, który grał z opatrunkiem na głowie. Stal bez celnego strzału na bramkę Bobka.
W drugiej połowie przez długie fragmenty nudy na pudy. Można było się zastanawiać, po co było ściągać do ŁKS niektórych piłkarzy… Warta odnotowania była minimalnie niecelna główka Craciuna, pracowitość Piaseckiego i poprzeczka po uderzeniu przez niego piłki rozbitą głową oraz skuteczne obrony Bobka po strzałach Domańskiego i Kruszelnickiego. Akcja rezerwowych Balicia i Lewandowskiego przyniosła drugiego, rozstrzygającego losy pojedynku gola.
Jedną z osób obserwujących pojedynek była piosenkarka Agnieszka Chylińska, która przyznaje, że jest futbolową kibicką, a pasją do piłki zaraził ją jej tata. A po golach ŁKS nie szczędziła braw. Mecz oglądało 7023 kibiców.
Już 19 sierpnia o godz. 16 ŁKS zagra w Legnicy z Miedzią. Pojawia się pytanie: jak skończyć z wyjazdową zmorą ligowych porażek. A 23 sierpnia o godz. 19.30 łodzianie podejmą Polonię Warszawa.
Kustosz pamięci ŁKS – Jacek Bogusiak przypomina: 15 sierpnia mija rocznica urodzin kobiety niezłomnej, legendy ŁKS i polskiego sportu, medalistki olimpijskiej, która hitlerowców miała za nic czyli Marii Jadwidze Kwaśniewskiej – Maleszewskiej.
Kilka dni temu odbyła się , odbyła się uroczystość odsłonięcia tablicy pamiątkowej poświęconej pani Marii Wbijającą w pamięć wystawę poświęconą pani Marii przygotowała Grupa Ełkaesiak, na której zawsze można polegać: Jacek Bogusiak, Tadeusz Marczewski, Irek Kowalczyk.
Maria Kwaśniewska-Maleszewska zdobyła brązowy medal w rzucie oszczepem na igrzyskach olimpijskich w Berlinie w 1936 roku, stając się pierwszą łodzianką – i jedną z nielicznych Polek tamtych czasów – uhonorowaną olimpijskim krążkiem.
Stojąc na podium z dwiema niemieckimi zawodniczkami nie podniosła ręki w charakterystycznym geście pozdrowienia dla fuhrera. Kiedy Hitler podszedł do sportsmenek, zwrócił się do Marii Kwaśniewskiej słowami „gratuluję małej Polce”, na co łodzianka odpadła „Pan też niewysoki”. Dostała od niego na pamiątkę portretową fotografię z odręcznym podpisem. Nosiła ją przy sobie przez całą wojnę. Działała w ruchu oporu pomagała Polakom i Żydom. W razie kłopotów pokazywała Niemcom zdjęcie Hitlera. Uratowała dzięki temu życie kilkuset osób – przypomniała strona sport,tvp,pl.
Przez całą karierę związana była z Łódzkim Klubem Sportowym, w barwach którego wielokrotnie sięgała po tytuły mistrzyni Polski. Ustanowiła dziewięć rekordów kraju, odnosząc sukcesy nie tylko w rzucie oszczepem, ale również w innych dyscyplinach lekkoatletycznych oraz w grach zespołowych, takich jak hazena czy koszykówka.
O medalistce ŁKS powstała sztuka: Maria, autorstwa Radosława Paczochy, wystawiana przez Teatr Powszechny w Łodzi. W programie spektaklu można przeczytać: Teatr bardzo często bada korzenie zła, poddaje analizie negatywnych bohaterów. A Maria Kwaśniewska była osobą nieskończenie dobrą i empatyczną. Całym swoim życiem starała się zaświadczyć temu, że „inny” jest równie ważny jak „ja” sam.
Dobra wiadomość. Koszykarki MUKS Widzewa Łódź dostały dziką kartę i nadal będą występować w pierwszej lidze kobiet. W rozgrywkach zmierzą się m.in w derbowym spotkaniu z ŁKS KK. W drugiej kolejce spotkań na początku października. To będzie pojedynek wyjazdowa podobnie jak tydzień wcześniej ligowa premiera z AZS Uniwersytet Gdański na Wybrzeżu. Pierwszy mecz u siebie łodzianki rozegrają w połowie października z AZS Uniwersytet Warszawski.
Na razie ważne jest to, że drużyna przeszła gruntowną kadrową przemianę. Można powiedzieć tak: tu idzie zdolna polska młodzież! Ona ma być wielką siłą zespołu.
Drużynę poprowadzi Małgorzata Misiuk była reprezentantka Polski i mistrzyni kraju, brązowa medalistka mistrzostw Europy U 20. Prowadzi reprezentację 3×3 U23. Ma za sobą bardzo udaną pracę w Bochni – awans do I ligi i walka o czołowe lokaty.
Liderką i sportową mentorką dla młodych zawodniczek będzie Jagoda Bandoch, dla której to będzie ósmy ligowy sezon w łódzkich barwach. Trzeba też od razu dodać, że Jagoda jest członkinią zarządu klubu. Obok niej grą zespołu ma kierować 29-letnia silna skrzydłowa Natalia Panufnik, mająca bogate koszykarskie doświadczenie. Grała w USA, Włoszech, Szwecji. W sezonie 2022/2023 w Szwecji była prawdziwą maszyną do zdobywania punktów – średnio 24.5 pkt i 11 zbiórek na mecz! Nadal zawodniczkami Widzewa będą: Aleksandra Rok, Aida Miazek.
Trwało (a może dalej trwa?!) tworzenie ligowej kadry. Do łódzkiego zespołu dołączyły: 19-letnia rzucająca Julia Bęczkowska. W minionym sezonie była ważną zawodniczką swojej drużyny – w 16 meczach spędzała na parkiecie średnio blisko 28 minut, notując ponad 12 punktów na spotkanie.
18-letnia silna skrzydłowa Dominika Mazurek (180 cm wzrostu), która debiutowała w ekstraklasie w wieku 16 lat. Dominika przez ostatnie trzy sezony reprezentowała barwy AZS UMCS Lublin, gdzie zbierała cenne doświadczenie na różnych poziomach rozgrywkowych – od U19, przez 2 i 1 ligę. miała również okazję reprezentować Polskę w kategoriach młodzieżowych.
20-letnia rozgrywająca Amelia Kuper – reprezentantka Polski U18 i U20. 19-letnia środkowa (185 cm) Julia Kobiella, etatowa reprezentantka Polski od kategorii U14. 19-letnia niska skrzydłowa Natalia Chałupka. Reprezentantka Polski U17 i U21 (3×3).
Będą też występowały bardziej doświadczone nowe zawodniczki: 23-letnia rozgrywająca Zuzanna Urban, mająca za sobą 64 mecze w ekstraklasie, aw 1 lidze świetne liczby: 11,4 pkt i 5,6 as/mecz. 23-letnia rzucająca Wiktoria Zasada, mistrzyni Polski. Uczestniczka rozgrywek Euroligi i EuroCup. Wiktoria przychodzi do Łodzi z KGHM BC Polkowice, z którym sięgnęła po złoto Mistrzostw Polski w 2024 roku!
Przyznam szczerze, z niecierpliwością czekam na koszykarskie rozgrywki!
Piłka nożna potrafi być okrutna i złośliwa, jak diabli. ŁKS niespodziewanie i diabelnie dla nas rozczarowująco przegrał z Chrobrym w Głogowie 1:2. Główny udział w tym mieli byli… ełkaesiacy: Kelechukwu, który strzelił gola na 2:1 i Dawid Arndt, który w końcówce skutecznie bronił groźnie strzały łodzian i został uznany za golkipera kolejki I ligi.
Negatywów było bez liku. niektóre kompromitujące ligowych piłkarzy ale… Spróbujmy poszukać pozytywów. Rezerwowy Mateusz Wysokiński dał dobry impuls drużynie, która po jego zjawieniu się na boisku, grała po prostu lepiej. Zaliczył też asystę przy golu Mateusza Lewandowskiego. Wygląda na to, że zasłużył sobie na zaufanie i miejsce w wyjściowym składzie.
Znów bardzo starał się Mateusz Książek i te starania były widoczne, a bez wątpienia najbardziej w 51 minucie pojedynku, gdy uratował ŁKS przed stratą gola, wybijając piłkę z linii bramkowej.
Nie da się jednak ukryć, że łodzianie jako drużyna rozpadli się niczym domek z kart i teraz trudno z niej będzie trenerowi Szymonowi Grabowskiemu stworzyć atrakcyjną talię z asami w rękawie. Może znów się jednak uda, jak po klęsce w Krakowie? Futbol potrafi być nieobliczalny i nieprzewidywalny.
Tym razem ŁKS zmierzy się ze Stalą Mielec i mecz nie będzie rozgrywany na obcym boisku, które ostatnio jest zmorą łodzian. W tym sezonie łodzianie nie zdobyli na wyjeździe żadnego punktu. Wygrali za to oba pojedynki u siebie: ze Zniczem 1:0 i Polonią Bytom 5:0. Stal zdobyła do tej pory raz trzy punkty i to na… wyjeździe. Po szalonym spotkaniu pokonała w Pruszkowie Znicz 5:4, strzelając i tracąc po trzy bramki w drugiej połowie pojedynku.
ŁKS podejmie Stal w piątek o godz. 18, a mecz pokazać ma TVP Sport.
Nowy Sącz stał się areną trzeciej rundy mistrzostw Polski Rugby League. Gospodarzami byli Biało-Czarni Nowy Sącz, ale to Łódzkie Sroki po raz kolejny pokazały klasę, kończąc sezon zasadniczy bez porażki.
Przemysław Kwiecień członek zarządu klub Sportowy Sroki Łódź: – Pierwszy mecz turnieju z Wildcats Góra Kalwaria zakończył się zdecydowanym zwycięstwem Srok 22:4. Łodzianie zdominowali pierwszą połowę, narzucając tempo i budując solidną przewagę. Po przerwie Wildcats próbowali odrobić straty, ale ich zryw przyszedł za późno. Emocje sięgnęły zenitu w końcówce, gdy po ostrym starciu między zawodnikami sędzia pokazał dwie żółte kartki. Sroki utrzymały jednak kontrolę i pewnie wygrały.
W drugim spotkaniu łodzianie zmierzyli się z gospodarzami, Biało-Czarnymi Nowy Sącz. Tu nie było wątpliwości, kto rządzi na boisku. Sroki rozgromiły rywali 28:0, a 4 przyłożenia zdobył Mateusz Kowalewski. Z dobrej strony pokazał się też 19-letni Marcel Zajączkowski, który pewnie szarżował rywali, niestety przypłacił to poważną kontuzją barku, która wykluczy go z gry w finale.
W innym meczu turnieju Biało-Czarni pokonali Wildcats 30:20, ale ostatecznie to zespół z Góry Kalwarii zagwarantował sobie miejsce w finale.
Po zmaganiach w Rugby League kibice w Nowym Sączu byli świadkami historycznego wydarzenia – pierwszego w Polsce meczu Touch Rugby na międzynarodowych zasadach FIT (Federation of International Touch). Sroki pokonały Biało-Czarnych Nowy Sącz 4:3 w zaciętym pokazowym starciu, pokazując swoją wszechstronność i zaangażowanie w rozwój rugby w Polsce.
Finał Mistrzostw Polski odbędzie się 23 sierpnia 2025 roku w Skierniewicach. Rywalem Łódzkich Srok będą Wildcats Góra Kalwaria, z którymi łodzianie mają rachunki do wyrównania po porażce w finale sprzed roku.
Miała być już teraz Wielka Widzewska Ekstraklasowa Armada, a na razie jest polska ligowa rzeczywistość, która momentami… skrzeczy. Po prostu. Na razie drużyna nie spisuje się na miarę wielkich oczekiwań i marzeń.
Nie ma co kryć, w ostatnim spotkaniu (z Wisłą Płock 1:1) miała niezbyt długie fazy dobrej gry, a tak: nieudane próby ataków i błędy w defensywie. Były piłkarz i trener Legii, teraz ekspert, Marek Jóźwiak w programie Loża Sportowa w Kanale Sportowym powiedział wprost, że jest rozczarowany Widzewem i dodał: Obrona to lekka groteska.
Jóźwiak pozytywnie ocenił powrót do podstawowego składu kapitana Bartłomieja Pawłowskiego. Inni nie byli już tak optymistyczni, mieli wątpliwości i to sporo, jeśli chodzi o jego grę. Pewnie podzielił ich zdanie trener Zeljko Sopić i po przerwie nie wpuścił Bartka na boisko.
Powiedzmy szczerze, wiele to w grze łodzian nie zmieniło. Jak bowiem marzyć o sukcesach, gdy z jednej strony brakuje solidnego środkowego obrońcy, a z drugiej ma się tylko jednego, na dodatek ostatnio kontuzjowanego, napastnika!
Pozytywne były wielkie, choć momentami chaotyczne, starania Mariusza Fornalczyka, o pokazanie się w grze i odgrywanie w niej większej roli. Piłkarz zaliczył 23 sprinty. Jak podał Krzysztof Marciniak z Canal+ Sport to było aż 572 pokonanych boiskowych metrów! Oby progres był widoczny z każdym kolejnym pojedynkiem, bo chłopak talent ma i w Widzewie gra.
Powiem ostrożnie: na ligową osobowość wyrasta Juljan Shehu, który ładną bramką, znów uratował skórę Widzewowi. Tylko tak dalej. Inni gracze drużyny powinni brać przykład z albańskiego pomocnika i po prostu do niego równać!
Złość trenera i zespołu na arbitra, za to że nie podyktował rzutu karnego, choć ten zdaniem wielu, w tym i mnie, należał się łodzianom, to tylko alibi, nie tłumaczy ligowej przeciętności drużyny. Sama sytuacja była kontrowersyjna, a ekspert sędziowski Rafał Rostkowski poparł decyzję arbitra Tomasza Kwiatkowskiego o odwołaniu jedenastki. Było minęło. Czas skupić się na najbliższej przyszłości.
Już w piątek o godz. 20.30 Widzew zagra na wyjeździe z Cracovią. Rywale, gdy grali w dziesięciu, zostali wprost zmiażdżeni przez Jagiellonię, która ostatecznie zwyciężyła 5:2. Trzeba jednak pamiętać, że krakowianie dwukrotnie prowadzili w tym spotkaniu, a ich piłkarz ujrzał czerwoną kartkę przy stanie 2:2.
Tak Widzew, jak i Cracovia w czterech meczach zdobyły po 7 punktów, wygrywając dwa ligowe starcia. Bez dwóch zdań w piątek nie będzie to łatwy ligowy pojedynek dla żadnej z walczących w Krakowie drużyn.
Kustosz pamięci ŁKS – Jacek Bogusiak – nie daje zapomnieć o największych postaciach łódzkiego klubu. 11 sierpnia 1976 roku zmarł jeden z najlepszych snajperów w historii klubu – Władysław Soporek.
Jacek, jak wielu, bardzo wielu fanów, też mocno przeżył porażkę ŁKS w Głogowie (1:2). Wierzy, że dla jego ukochanego klubu zaświeci jeszcze słoneczko i przypomina, że 10 sierpnia 1957 roku ŁKS po efektownym meczu pokonał Lecha Poznań 8:1. Soporek strzelił w tym pojedynku cztery bramki! Rok później też w połowie sierpnia pan Władysław – strzelec po prostu wyborowy – zdobył pięć goli w pojedynku z Zagłębiem Sosnowiec. Jacek: – Dwa mecze 9 goli, widać z tego, że sierpień to był jego ulubiony miesiąc!
W sumie Władysław Soporek w 161 meczach w barwach ŁKS zdobył 77 bramek. Wywalczył z łódzkim klubem Puchar Polski i zdobył z nim mistrzowski tytuł. Był królem strzelców rozgrywek I ligi (dzisiejsza ekstraklasa). W 1958 roku 19 razy trafił do bramki rywali. Po wywalczeniu mistrzostwa Polski Soporek powiedział: – Prawdę mówiąc do rywalizacji o koronę króla strzelców nie przywiązywałem większej wagi. Na upartego mogłem strzelić więcej goli. Piłka nożna to jednak gra kolektywna. Zawsze rezygnowałem z rzutów karnych, które wykonywali inni nasi piłkarze.
Jacek Bogusiak: – Jego popularność w Łodzi była ogromna. Na ulicach zaczepiali go niemal wszyscy przechodnie. Podobało mi się to, że zawsze był skromny. Nawet po wielu latach od zdobycia mistrzostwa Polski, nigdy nie słyszałem, by się tym specjalnie chwalił.
Przez ponad 30 lat pisałem, bardzo często o sporcie, wzbudzający spore emocje felietonik Ryżową Szczotką w Expressie Ilustrowanym. Uznałem, że warto do niego wrócić. Wiele się zmieniło, a jednak nadal są sprawy, które wymagają komentarza bez owijania w bawełnę.
Pisze z Łodzi sobie szkodzi - tak tytułował swoje felietony znakomity Zbyszek Wojciechowski. Inny świetny dziennikarz Antoś Piontek mówił, że w sporcie jak w żadnej innej dziedzinie życia widać czarno na białym w całej jaskrawości otaczającą nas rzeczywistość. Do tych dwóch prawd chcę nadal nawiązywać.
