Rezerwowy Pafka

Tag: piłka nożna (Page 11 of 39)

ŁKS przegrał z Legią po kompromitujących nomen omen 13 minutach drugiej połowy i odpadł z Pucharu Polski

Od 23 lat ŁKS nie awansował do ćwierćfinału Pucharu Polski, a od 2006 roku nie wygrał z Legią. I nic się w tym względzie nie zmieniło. Łodzianie zagrali dobre 45 minut w spotkaniu z warszawianami, ale nie strzelili bramki (co ostatnio stało się niestety oczywiste) i to się zemściło. Powiedzmy wprost mecz nie trwa 45, a 90 minut!

ŁKS rozpoczął prestiżowy, pucharowy mecz z Legią z Arasą w roli napastnika, Rozwandowiczem, jako rezerwowym, bez Mokrzyckiego w meczowej kadrze.

Łodzianie mogli sensacyjnie rozpocząć mecz. Niestety, Kobylak obronił piłkę po uderzeniu głową Wiecha. Szkoda, wielka szkoda takiej szansy. Podobnie, jak kolejnej, gdy Wiech po znakomitej centrze Młynarczyka, dwa metry od bramki nie trafił głową w piłkę!

Grająca lekceważącego chodzonego Legia przy odważnym pressingu łodzian traciła dużo piłek na własnym przedpolu. Niestety, mający kłopoty ze skutecznym wykańczaniem akcji łodzianie, nie potrafili tego wykorzystać.

Wszystko to okazało się wielkim sportowym… nic. Legia w drugiej połowie szybko wzięła się do roboty i przy której to już raz, dziecinnej postawie łodzian w defensywie, zdobyła bramkę. Łatwa strata, krycie na radar i rykoszet po strzale Guala i odbiciu piłki przez Dankowskiego, przyniósł warszawianom drugą bramkę. Cały wysiłek pierwszych 45 minut w tym momencie poszedł na marne!

Rozkład sportowy łodzian trwał nadal. Tym razem Gulen zachował się jak dzieciak, a nie klasowy obrońca i ŁKS stracił trzeciego gola. W 13 minut goście rozwiali jakiekolwiek nadzieje łodzian, pokazując rywalom, że przy takiej grze defensywnej nie mogą oni liczyć na żadne sportowe sukcesy.

Losowanie ćwierćfinałów PP już w piątek – 6.12, TVP Sport, godz. 14.20.

Przed łodzianami w tym roku jeszcze jeden ligowy mecz. W poniedziałek o godz. 19 spotkanie w Łodzi z Arką Gdynia. Transmisja w TVP Sport. Oby nie było kolejnego wielkiego, sportowego rozczarowania!

1/8 finału Pucharu Polski

ŁKS – Legia 0:3 (0:0)

0:1 – Gual (49), 0:2 – Dankowski (57, samobójcza), 0:3 – Gual (62)

ŁKS. Bobek – Dankowski, Gulen, Wiech, Głowacki, Sitek (85, Kelechukwu), Wysokiński, Kupczak, Pirulo (73, Iwańczyk), Młynarczyk (73, Zając), Arasa (59. Feiertag)

Puchar Polski i po… pucharze. Gra i wynik Widzewa znów przyniosły wielkie rozczarowanie. Tak po prostu dalej być nie może!

Widzew na 1/8 finału zakończył zmagania w Pucharze Polski i to niestety w marnym stylu. Czas wyjątkowej sportowej posuchy w Widzewie. To wręcz futbolowa Sahara. Dość powiedzieć, że łodzianie wygrali tylko jedno z siedmiu ostatnich spotkań. I właśnie po tej ostatniej porażce odpadli z pucharowych rozgrywek. Pokazali znów piłkarską bezsilność i niemoc. Nie wystarczą filozoficzne i teoretyczne wywody, skoro to nijak się ma do postawy drużyny. Czy ta wielka niemoc skończy się dymisją trenera Myśliwca?

Widzew miał od początku inicjatywę, ale niewiele z tego wynikało. Brakowało ikry, przyspieszenia, ostatniego dokładnego podania. Wystarczył z kolei jeden szybki atak gospodarzy, by na raty i szczęśliwie (nikt z kielczan nie doszedł do dobitek) interweniował Gikiewicz.

Po 35 minutach wreszcie łodzianie mieli bramkową szansę. Były gracz kieleckiej drużyny – Łukowski strzelał groźnie, ale nie zaskoczył Mamli. Akcję wypracował Kerk. Przy kolejnym ataku Rondić zdobył bramkę, ale był na pozycji spalonej i gol nie został uznany. W sumie w pierwszej połowie letnie, nieciekawe, polskie granie. Emocji tyle, co kot napłakał.

W drugiej połowie bramkę bardziej chcieli zdobyć gospodarze i ją zdobyli. Strzał Shikavki obronił Gikiewicz, ale co mógł poradzić przy zagraniu ręką da Silvy w polu karnym?! Obronić jedenastkę! Niestety, to mu się nie udało i gospodarze objęli prowadzenie.

Widzew chciał odrobić straty, ale nie mógł. Dowodem niemocy niech będzie fakt, że łodzianie nie mieli żadnego pomysłu na to, jak obsłużyć dokładną piłką swojego napastnika – Rondicia. Liczne i częste dośrodkowania oraz nieporadne akcja w samej końcówce, zdawały się psu na budę.

1/8 finału Pucharu Polski

Korona Kielce – Widzew 1;0 (0:0)

1:0 – Remacle (57, karny)

Widzew: Gikiewicz – Krajewski, Żyro, da Silva, Kastrati (77, Sobol), Alvarez, Hanousek (58, Shehu), Kerk, Sypek (83, Klimek), Rondić, Łukowski (58, Cybulski)

Kobiece, piłkarskie Wembley mieliśmy w… Wiedniu. Oby to był pierwszy, milowy krok w stronę topowego futbolu!

Oby tak właśnie było. I spotkanie w Wiedniu okazało się dla kobiecej piłkarskiej reprezentacji Polski takim mitem założycielskim i pierwszym, poważnym krokiem w wielki futbol, jak dla panów legendarny mecz na Wembley.

Polki pokazały to, co przed wielu, wielu laty nasze Orły – ogromną ambicję, determinację, wolę walki, taktyczną dyscyplinę. Miały też w składzie liderkę co się zowie – Ewę Pajor, która była wszędzie na boisku, gdzie potrzeba, dwoiła się i troiła, pokazując, że ma wielkie umiejętności, a opaska kapitanki drużyny wiele dla niej znaczy. Nic dziwnego, że w dniu swoich urodzin została nagrodzona dwoma prezentami – strzeleniem zwycięskiej bramki i awansem na Euro.

16 najlepszych drużyn Starego Kontynentu, w tym Polska będą rywalizować w finałach mistrzostw Europy w lipcu 2025 roku. Rywalki to będzie top topów kobiecego futbolu, ale wygląda na to, że od pojedynku z Austriaczkami naszym dziewczynom żadne przeciwniczki nie są straszne!

Do ćwierćfinałów awansują po dwie najlepsze drużyny z każdej grupy. Finał zostanie rozegrany 27 lipca w Bazylei. Obrońcą tytułu jest reprezentacja Anglii, która triumfowała w 2022 roku.

Panie idą sportowo do przodu. Jest sukces piłkarek, jest sukces piłkarek… ręcznych, które przerwały złą passę i i awansowały do głównej fazy mistrzostw Europy, pokazując te same osobowościowe i sportowe wartości, co nasze futbolistki. W grupie  Polki rozegrają cztery spotkania. Dwa najlepsze zespoły zagrają w półfinałach.

Taka jest prawda. To kobiety sprawiają dziś, że o polskich sportach zespołowych mówi się w Europie z szacunkiem!

Marek Hanousek powinien grać. Lepiej chyba zmienić taktykę niż trzymać w ligowej zamrażarce tak dobrego gracza

Cóż, tak czasami jest. Nie wszystko układa się tak, jak byśmy chcieli. Nie udał się widzewski jubileusz Daniela Myśliwca. W jego 50 meczu w roli pierwszego trenera łodzianie przegrali z Rakowem 2:3. Bilans szkoleniowca to 22 wygrane, 10 remisów i 18 porażek.

Można go zmienić na korzyść już w środę. O godz. 18 w 1/8 finału Pucharu Polski łodzianie zagrają w Kielcach z Koroną. Wygląda na to, że pucharowe rozgrywki to może być ich sposób na… uratowanie sezonu. Potem ostatni w tym roku ligowy mecz. 7 grudnia o godz. 17.30 Widzew podejmie Stal Mielec.

Wróćmy do widowiskowego, ale przegranego starcia z częstochowianami. Szkoleniowiec wreszcie zrozumiał, że wystawianie Hilarego Gonga po prostu osłabia drużyny i tym razem nie posłał go na boisko. Trochę z konieczności (nadmiar kartek Juliana Shehu) przypomniał sobie, że ma w kadrze… kapitana Marka Hanouska. Posłał go w ligowy bój i okazało się, że uporczywe sadzanie tego piłkarza na ławce rezerwowych działało na szkodę zespołu. Lepiej chyba zmienić taktykę, niż trzymać w ligowej zamrażarce tak dobrego gracza.

Sam Daniel Myśliwiec przyznał: – Marek Hanousek już przed meczem dawał mi dużo do myślenia. Długo nie grał, ale jego postawa to coś o czym mówię piłkarzom. Po tak długiej przerwie zagrał naprawdę świetny mecz. Chylę czoła jego postawie podczas treningów.

Z pozytywów odnotujmy strzeleckie przełamanie Imada Rondicia, który zdobył swoją ósmą ligową bramkę. Przyzwoity wynik. Niestety, po raz kolejny swoją futbolową słabość pokazał Jakub Łukowski, który z przytupem wszedł do drużyny (3 gole), by z każdym kolejnym meczem gasnąć w oczach. Czy to kolejny nieudany łódzki transfer czy też sportowa odbudowa piłkarza jest jednak możliwa?!

Dwa mecze łódzkich drużyn i zero zdobytych punktów. Za to bramki stracone w samej końcówce spotkań. Taka jest prawda: Łódź jest skazana na ligową bylejakość!

To jest cała prawda o łódzkiej ligowej piłce. Dwa mecze: w ekstraklasie oraz I lidze i zero zdobytych punktów. Bramki stracone w ostatnich fragmentach gry. Po prostu ligowa słabizna. Jest się czym smucić. Jedno jest pewne. Na tę chwilę trzeba porzucić marzenia o ligowym wzlocie. Jest stagnacja, średniactwo, a nawet regres. Cieszyć się, a nawet pocieszać, nie ma czym.

Widzew gonił wynik i dogoni na honorowy remis… Do doliczonego czasu gry, gdy stracił gola i punkty. Na więcej go nie było niestety stać. To skazuje łódzki zespół na miejsce co najwyżej w środku stawki. Na razie marzenia o TOP 5 można między bajki włożyć. Pozytyw to ten, że wreszcie po wielu tygodniach na listę strzelców wpisał się napastnik – Imam Rondić. Nie można się pocieszać tym, że był to emocjonujący, widowiskowy mecz. Co z tego, skoro kolejny ligowy pojedynek Widzew kończy bez zdobycia choćby jednego punktu.

Widzew – Raków Częstochowa 2:3 (1:2)

1:0 – Sypek (3), 1:1 – J. Silva (5), 1:2 – Lopez (39), 2:2 – Rondić (56), 2:3 – Brunes (90+4, głową)

Widzew: Gikiewicz – Krajewski, Żyro, da Silva, Kozlovsky – Alvarez, Hanousek, Kerk (8. Sobol) – Sypek (62, Łukowski), Rondić, Cybulski (72, Klimek)

Czarna rozpacz. Wyć się chce z rozpaczy, co potrafi wyczyniać na boisku w decydujących momentach gry ŁKS. Taka gra dyskredytuje ligowe kwalifikacje drużyny. Powiem tak: ja blisko 70-letni facet, który grał w piłkę tylko amatorsko w decydującym momencie ustawiłbym się i zachował lepiej niż ligowcy, którzy za tę kaszanę zwaną ligowym graniem biorą ligową kasę po wielokroć wyższą od mojej emerytury. Ta po prostu dalej być nie może. Ta niezbyt udaczna futbolowa kadra wymaga kolejnego przewietrzenia i rewolucji. Inaczej ŁKS na długie lata ugrzęźnie w futbolowej beznadziei.

Wisła Kraków – ŁKS 2:1 (0:1)

0:1 – Gulen (11), 1:1 – Zwoliński (61), 2:1 – Zwoliński (90)

ŁKS: Bobek – Głowacki, Wiech, Gulen, Dankowski, Kupczak, Pirulo, Mokrzycki, Młynarczyk (64. Zając), Arasa, Feiertag

ŁKS. Miał być sportowy wzlot, dający miejsce w ligowej czołówce, jest regres na całej linii! Co będzie dalej?

Walczy Kamil Dankowski Fot. Michał Stańczyk/Cyfrasport

Tak to niestety wygląda. Reprezentacyjna przerwa odbija się drużynie ŁKS czkawką. Miał być sportowy wzlot, jest regres na całej linii, pokazujący (przynajmniej na razie), że łodzianie to drużyna środka tabeli I ligi, która wiosną będzie grała o nic.

W czasie dla reprezentacji miało być solidne trenowanie, dające wzrost formy, wyrównywanie różnic między podstawową jedenastką, a rezerwowymi i co? Nic z tego.

Prawie wszyscy piłkarze ŁKS grają gorzej niż w swoim najlepszy ligowym okresie. A ta uwaga nie dotyczy może trzech graczy: bramkarza Aleksandra Bobka i pomocników Antoniego Młynarczyka i Michała Mokrzyckiego. Dlaczego trener Janusz Dziółka (19 meczów w ŁKS – 9 zwycięstw, 5 remisów, 5 porażek) zdjął wspomnianych pomocników przed czasem z boiska w meczu ze Zniczem w Pruszkowie (2:2), jeśli to nie były to urazy, naprawdę trudno zrozumieć.

Gra się całkowicie posypała, w zespole zapanował kompletny chaos, a rozważnej i uważnej gry defensywnej, minimum sportowego rozsądku, po prostu nie było. Skończyło się tak, jak często się dzieje, gdy zespół znajdzie się w meczowej rozsypce – stratą bramki w ostatniej akcji spotkania i stratą punktów.

Eksperyment ze skrzydłowym – Jędrzejem Zającem w roli bocznego obrońcy – też się nie udał. Piłkarz grał zachowawczo, robił proste błędy i albo mu trzeba było dać grać gdzie indziej, albo szybciej dokonać zmiany. Czy jednak sytuacja kadrowa ŁKS jest tak zła, że gdy wypadnie podstawowy piłkarze – Kamil Dankowski – to trzeba dokonywać zmian w składzie, utrudniających funkcjonowanie zespołu? Pytanie jest zasadne w kontekście sytuacji, gdy z powodu nadmiaru żółtych kartek w meczu przeciwko Wiśle w Krakowie (30 listopada o godz. 19.35)nie wystąpi ważny pomocnik Mateusz Kupczak.

Na dodatek rezerwowi, gdy wchodzą na plac po prostu osłabiają zespół, albo dostają głupawki i spisują się niczym nieopierzeni juniorzy, czego dosadnym przykładem nieodpowiedzialne zachowanie na boisku Mateusza Wysokińskiego. Trudno lepiej ocenić kompletnie niewidocznego i ani o centymetr nie lepszego od Zająca – Antonio Majcenicia.

Po spotkaniu w Krakowie czekają łodzian jeszcze dwa domowe mecze – w 1/18 finału Pucharu Polski z Legią Warszawa oraz z Arką Gdynia w lidze. Obawy są uzasadnione, że w tych trzech pojedynkach sportowo może być po prostu cienko.

Wyjazdowa klątwa cały czas ciąży nad Widzewem. Czwarta porażka łodzian na obcym boisku

Widzew doznał szóstej ligowej porażki, czwartej na wyjeździe (przy dwóch zwycięstwach i trzech remisach). Tym razem nie dał rady, mającemu ogromne kadrowe kłopoty, słabeuszowi – Puszczy. Obce boiska są przekleństwem łodzian.

Od początku meczu Widzew miał inicjatywę. Bodaj najlepszą sytuację zmarnował Alvarez, który fatalnie spudłował z kilku metrów, nie wykorzystując podania Sypka. Po analizie VAR sędzia nie podyktował karnego po starciu Komara z  Żyro. Sprytnie strzelał Kerk, ale bramkarz Puszczy nie dał się zaskoczyć.

I to w futbolu tak się kończy. Masz przewagę, tworzysz bramkowe sytuacje, nie wykorzystujesz ich, więc… tracisz gola. Po zamieszaniu w polu karnym po rzucie rożnym z 4 metrów Abramowicz wepchnął piłkę do siatki. Niby wszyscy wiedzą, że atutem Puszczy są stałe fragmenty gry, o których Żubry dały znać już w poprzednim sezonie, strzelając w ten sposób aż 22 gole, a jednak łodzianie dali się zaskoczyć. Całe te taktyczne plany, rozrysowywanie zadań w widzewskiej szatni, zdało się psu na budę. W łeb wzięła teoria trenera Myśliwca, że Puszcza strzela mało goli po rzutach rożnych!

Drużyna z Niepołomic starała się przejąć inicjatywę, ale Widzew nie dawał za wygraną. W 33 min do bramki posłał piłkę głową Rondić. Niestety, przy okazji faulował bramkarza i wszystko skończyło się na niczym. Puszcza twardo, nieustępliwie i konsekwentnie pilnowała swojego przedpola. Czekała na swoją szansę. I jej się doczekała… Gikiewicz obronił strzał głową Szymanowicza, ale potem w zamieszaniu podbramkowym Żyro, który podobno jest na celowniku Legii, bez sensu sfaulował Stępnia. Rzut karny wykorzystał Kosidis.

Widzew bardzo chciał coś zmienić. Bardzo chciał na początku drugiej połowy skutecznie zaatakować Alvarez. Minął rywala w polu karnym, ale w decydującym momencie się potknął. Potem chciał Rondić, ale główkował obok słupka. Przy próbach kontry fatalnie zachowywał się Gong, co potwierdza tylko, że to jeden z najgorszych transferów łodzian w XXI wieku. Po co takiemu piłkarzowi dawać kolejne ligowe szanse?!

Przy kontrze Puszczy mogło być 3:0, ale Kosidis fatalnie spudłował. Tym razem Widzew miał szczęście. W kolejnej akcji nie. Po faulu drugą żółtą, w efekcie czerwoną kartkę, ujrzał Żyro i od 70 minuty Widzew grał w dziesiątkę. Widzewowi udało się wytrwać i głównie dzięki Gikiewiczowi nie stracił trzeciej bramki. Goście mogli się pocieszyć serią kompletnie niewykorzystanych rzutów rożnych i beznadziejnych dośrodkowań.

Mecz oglądało 1243 widzów.

Mądry widzewiak po szkodzie. Ostatnia kolejka I ligi: Karasek – 4 bramki (10 w sumie), Czubak – 3 (13 – lider strzelców I ligi). Gdyby swego czasu ktoś umiał ich właściwie ocenić i być cierpliwym, ci dwaj piłkarze mogli nadal grać w łódzkim klubie! Tymczasem widzewski napastnik Rondić, który ma na koncie 7 goli, po raz ostatni trafił do siatki… 19 października.

30 listopada o godz. 20.15 Widzew podejmie Raków Częstochowa.

Puszcza Niepołomice – Widzew 2:0 (2:0)

1:0 – Abramowicz (19), 2:0 – Kosidis (45+3, karny)

Widzew: Gikiewicz – Krajewski, Żyro, Silva, Kozlovsky – Alvarez, Shehu (78, Hajrizi), Kerk – Sypek (46, Łukowski), Cybulski (46, Gong) – Rondić (78, Sobol)

Można rwać sobie włosy z głowy. ŁKS stracił zwycięstwo w doliczonym czasie gry, w ostatniej akcji meczu!

Remisami futbolowe piekło jest wybrukowane. Takimi wynikami ŁKS mocnej pozycji w I lidze na pewno sobie nie zbuduje. Podobnie jak tym, że potrafi tracić frajerskie (po juniorskich błędach w defensywie) bramki w ostatniej akcji meczu! Tak niestety stało się w Pruszkowie.

W ŁKS jedna ważna zmiana. Na boku obrony miejsce kontuzjowanego Dankowskiego zajął 20-letni Zając do tej pory grający jako skrzydłowy. W drużynie rywali w podstawowym składzie ełkaesiak nad ełkaesiakami – Koprowski.

Zaczęło się znakomicie dla łodzian. Po przejęciu piłki przez Głowackiego i centrze Młynarczyka, obrońca rywali (Yukhymovych ) odbił piłkę ręką. Jedenastkę, myląc bramkarza, pewnie wykorzystał Mokrzycki (5 gol w sezonie).

ŁKS, stosując wysoki pressing, chciał pójść za ciosem. Po kwadransie łodzianie strzelili drugą bramkę, ale niestety autor gola – Arasa – był na pozycji spalonej. Kolejne minuty niespodziewanie należały do gospodarzy, a na boisku dzielił i rządził… 38-letni Majewski, który zawstydzał swoją aktywnością młodszych rywali.

W odpowiedzi po podaniu Zająca i kapitalnym strzale Młynarczyka piłka odbiła się od poprzeczki. Akcja łódzkich młodzieżowców palce lizać. Szkoda, że nie przyniosła gola.

Druga połowa zaczęła się od fatalnego błędu Zająca. Bramkową szansę miał Nowak, ale uderzył obok słupka. W odpowiedzi po strzale Pirulo, Misztal odbił piłkę przed siebie. Dobijający ją do pustej bramki Arasa zaliczył pudło rundy, posyłając futbolówkę panu Bogu w okno. Nieprawdopodobne, niesamowite, ale jak widać możliwe.

Wysoki pressing ŁKS odbił się mu czkawką. Składny kontratak gospodarzy przy kardynalnych błędach w ustawieniu i kryciu łodzian w defensywie przyniósł wyrównanie. 10 bramkę w rozgrywkach zdobył Stanclik.

W szybkiej odpowiedzi po centrze Arasy najlepiej odnalazł się w polu karnym niewidoczny do tej pory Feiertag i głową zdobył swoją ósmą bramkę, dając prowadzenie gościom.

Potem po totalnym chaosie w defensywie ratował skórę gościom… no kto? Oczywiście Bobek! Pomógł ełaesiakom Majewski, który w znakomitej sytuacji z 10 metrów strzelił nad poprzeczkę. W doliczonym czasie znów pogubieni łodzianie dali szansę na rehabilitację Majewskiemu. Nic z tego, doświadczony pomocnik znów przestrzelił. W ostatniej akcji meczu w doliczonym czasie gry po błędzie Wysokińskiego gospodarze doprowadzili do wyrównania.

Trzeci mecz z rzędu ŁKS bez zwycięstwa. Łodzianie powinni pluć sobie w brodę. Okazali się niedojrzałą drużyną, której trudno ufać.

Znicz Pruszków – ŁKS 2:2 (0:1)

0:1 – Mokrzycki (8, karny), 1:1 – Stanclik (63), 1:2 – Feiertag (67, głową), 2:2 – Olejarek (90+3)

ŁKS: Bobek – Zając (69, Majcenić), Gulen, Wiech, Głowacki, Arasa, Mokrzycki (86, Wysokiński), Kupczak, Pirulo, Młynarczyk (78, Sitek), Feiertag

Zagraniczni kierowcy taksówek pokazują się w polskiej… piłce. I jak tu ma być normalnie, nie mówiąc o sportowym postępie

Grający w Anglii były reprezentant Polski – Krystian Bielik mówi o polskiej piłkarskiej ekstraklasie krytycznie, że angielski trzecioligowiec by ją rozjechał. Kierowcy taksówek, kopiący amatorsko piłkę w Hiszpanii, mogą podpisać zawodowe kontrakty z polskimi klubami – dodaje były wybitny piłkarz Roman Kosecki. Ludzie futbolu grzmią i mają sto procent racji. Polska piłka nożna to świat układów dyrektorów sportowych z menedżerami, który doprowadza do tego, że coraz słabsi piłkarze zagraniczni pojawiają się w polskich klubach.

Niewielu z nich okazuje się ważnymi dla swoich zespołów, mając pozytywny wpływ na ich grę. Resztę, zdecydowanie większą, może i powinna zastąpić polska futbolowa młodzież, gdyby dawano jej prawdziwe sportowe szanse, gdyby nie była ligowym piątym kołem u wozu (ligowe wymogi wobec młodzieżowca).

Ostatnie sensacyjne wyniki w Pucharze Polski pokazują, że różnice w polskiej piłce pomiędzy poszczególnymi ligami, w błyskawicznym tempie maleją. Czy niedługo granice zatrą się zupełnie? Oby do tego nie doszło, bo za chwilę za chwileczkę nasz zawodowy futbol będzie prezentował poziom amatorski do czego wielkimi krokami zbliża się reprezentacja!

W zwycięskim meczu z Zagłębiem Widzew miał dwóch bohaterów, a spotkanie musi dać do myślenia trenerowi nad jego personalnymi wyborami

Fot. Marek Młynarczyk, autor bloga www.obiektywnasport.pl

Trochę optymizmu przed przerwą na reprezentację się bez dwóch zdań przydało. Widzew po dobrym meczu, choć prostych, czasami niezrozumiałych, błędach w defensywie, pokonał Zagłębie 2:0. W tej sytuacji mecz miał dwóch bohaterów: autora dwóch bramek 23-letniego Jakuba Sypka i 37-letniego Rafała Gikewicza. Co by było gdyby przy prowadzeniu 1:0 bramkarz łodzian nie wygrał pojedynku sam na sam? Tego nie wie nikt, ale to była interwencja na trzy ligowe punkty.

Podobnie jak dwa gole, momentami spisywanego na straty i krytykowanego, byłego gracza Zagłębia. Drugą piękną bramką Sypek ostatecznie zamknął usta krytykom, a tak o niej mówił: – Przy drugiej bramce, gdy piłka do mnie leciała, myślałem tylko o tym żeby oddać strzał. Światło delikatnie mnie zmyliło, ale futbolówka siadła mi idealnie. Przed meczem dużo rozmawiałem z Kozą (obrońca Samuel Kozlovsky). Mówiłem mu, żeby zagrywał dużo takich piłek, bo będę mieć sporo przestrzeni w tym miejscu. Szacunek dla Samuela, bo dwa razy zagrał idealną piłkę.

Trener Daniel Myśliwiec dokonał w meczu dwóch ważnych zmian, które powinny dać mu dużo do myślenia przed kolejnym spotkaniem (25 listopada o godz. 19 Widzew na stadionie Cracovii zagra z Puszczą Niepołomice). Marcel Krajewski, gdy zmienił mylącego się i to często, Liriama Kastratiego, uspokoił grę. Zagłębie w swoich atakach po prawej stronie nie było już tak groźne, jak wcześniej. Dawno niewidziany Marek Hanousek pokazał spokój i pewność, stabilizując grę zespołu w końcówce, co miało swoją wartość.

Marzenie: oj przydałby się Widzewowi taki 20-latek jakiego ma Lech czyli Antoni Kozubal. Piłkarz, który robi w meczu wielką różnicę. Może takim piłkarzem będzie defensywny pomocnik 20-letni pomocnik Znicza Pruszków – Wiktor Nowak, o ile Widzew wygra wyścig po piłkarza z innymi klubami ekstraklasy.

Podsumujmy optymistycznymi słowami łódzkiego szkoleniowca: Zawodnicy wyciągnęli wnioski po spotkaniu z Górnikiem i dwoma ostatnimi meczami pokazali, że stać ich na więcej.

« Older posts Newer posts »

© 2025 Ryżową Szczotką

Theme by Anders NorenUp ↑