Ryżową Szczotką

Rezerwowy Pafka

Page 47 of 166

Wielkie sportowe wyzwanie. Polskie rugbistki walczą w Madrycie o awans do cyklu HSBC SVNS

Zdjęcia PZRugby

Już w piątek w Madrycie reprezentacja Polski w rugby 7 kobiet rozpocznie finałowy turniejo awans do cyklu HSBC SVNS. Podopieczne Janusza Urbanowicza w stolicy Hiszpanii powalczą nietylko o miejsce w tym prestiżowym cyklu, ale także o spełnienie marzeń, bo nasza drużyna puka dobram światowej elity od kilku lat. I jest już o krok. Wszystkie mecze można obejrzeć na rugbypass.tv – podaje biuro prasowe PZRugby

Przed naszą drużyną niezwykle ciężkie zadanie, ale też historyczna szansa, by zdobyć stałą przepustkę do tego prestiżowego cyklu i regularne pojedynkować się ze światową elitą. Niestety, Urbanowicz nie będzie mógł skorzystać m.in. z kontuzjowanych Anny Klichowskiej i Tamary Czumer-Iwin. Mimo to „Biało-Czerwone” są bojowo nastawione przed turniejem w Madrycie.

– Nasza grupa jest bardzo mocna, ale dla nas najważniejszy jest ostatni mecz w niedzielę, on będzie decydował o awansie do HSBC SVNS. Każda z tych drużyn jest na wysokim poziomie, więc na pewno nie będą to łatwe starcia – powiedziała przed wylotem do Madrytu Hanna Maliszewska.

Skład Polek: Julia Druzgała, Małgorzata Kołdej, Oliwia Krysiak, Hanna Maliszewska, Marta Morus, Natalia Pamięta, Katarzyna Paszczyk, Monika Pietrzak, Oliwia Strugińska, Martyna Wardaszka, Sylwia Witkowska , Ilona Zaishliuk, Patrycja Zawadzka.

Terminarz meczów Polek:

Piątek, 31 maja 2024

17:01 Hiszpania – Polska

20:06 Japonia – Polska

Sobota, 01 czerwca 2024

18:30 Chiny – Polska

Niedziela, 02 czerwca 2024

Pierwszy mecz play-off 15:08 (ostatni 16:20)

Wszystkie mecze można obejrzeć na rugbypass.tv!

Zanim Polki przystąpią do walki w Madrycie zajęły drugie miejsce w turnieju Costablanca 7s w hiszpańskim Benidormie. Nasza drużyna uległa w turnieju tylko drugiej reprezentacji Chin, która wystąpiła jako prowincja Szantung. Trener Urbanowicz dał szansę pokazania się młodym, perspektywicznym zawodniczkom.

Widzew. Odejście Dominika Kuna to dla mnie absurdalna decyzja, osłabiająca drużynę!

Fot. Marek Młynarczyk, autor bloga www.obiektywnasport.pl

Nie ma się co oszukiwać. Opinia w futbolowej Polsce o średniaku ekstraklasy – Widzewie jest taka, że łódzki klub nie ma potencjału sportowego, a przede wszystkim finansowego, żeby namieszać w walce o wyższe cele. Tymczasem presja kibiców zapełniających stadion przy al. Piłsudskiego jest ogromna, a przesłanie jasne i proste – ich drużyna ma znów, jak przed laty grać o ważne ligowe cele. Skoro może Jagiellonia, to dlaczego nie Widzew!

Na początku letniej ligowej przerwy łodzianie na razie tylko… tracą. Odeszło z pracy dwóch trenerów. Serafin Szota, który w wielu meczach trzymał defensywę, będzie pewnie grał we Wrocławiu. A najdziwniejsze i kompletnie niezrozumiałe jest dla mnie to, dlaczego łodzianie bez cienia żalu rozstali się z najbardziej pożytecznym i wszechstronnym pomocnikiem – Dominikiem Kunem.

Piłkarz nie raz i nie dwa udowodnił, że w trudnych momentach można na niego liczyć. Nie ustrzegł się oczywiście słabszych spotkań, ale w sumie bilans wychodzi na wielki plus. Podsumowaniem gry Kuna w Łodzi był ostatni w sezonie mecz w Radomiu, gdy po nie pierwszej i oby nie ostatniej akcji w stylu Leo Messiego, Dominik strzelił efektowną bramkę.

Nie widzę, nie słyszę, przynajmniej na razie, żeby łodzianie mieli na oku lepszych piłkarzy. Ostatnio z transferami pomocników trafiali na ogół niczym kulą w płot.

Czyżby znaczenie miał wiek? Kun ma trzydzieści lat, a sprowadzony zimą Francuz Noah Diliberto jest o osiem lat młodszy. Sęk w tym, że na razie o osiem lat świetlnych słabszy. Wiosną Diliberto okazał się drużynie po prostu… niepotrzebny. Grał, jak grał, bez wielkich sportowych korzyści dla łodzian.

No, ale wykazał się pion sportowy klubu. Udowodnił czarno na białym, że nie zasypia gruszek w popiele, szuka i znajduje nowych graczy! Klasyczne działanie pod publiczkę, na alibi, żeby kibice nie psioczyli, że stagnacja i nic się nie robi. Trudno mieć zaufanie do ludzi odpowiadających w klubie za transfery, gdy bez walki traci się Karola Czubaka, Normana Hansena, a teraz Dominika Kuna.

Był kiedyś w Widzewie taki menedżer – Łukasz Masłowski, ale podziękowano mu za pracę. Chłop wziął się za Jagę, posprowadzał dobrych piłkarzy (w tym Hansena!) i teraz ma satysfakcję – pomógł zbudować drużynę, która pierwszy raz w historii wywalczyła futbolowe mistrzostwo Polski dla Białegostoku!

Historia zatoczyła koło. Znów, jak przed laty, mamy w Łodzi jedną rugbową drużynę i doczekaliśmy się dnia, gdy odniosła ona pierwsze ligowe zwycięstwo

Historia zatoczyła koło… Pamiętam pierwsze rugbowe mistrzostwo Polski dla Łodzi (przed ponad 40 laty!) łódzkiej drużyny KS Budowlani, pamiętam potem, nie tak znów odległe czasy, gdy siedzieliśmy po kilkudziesięciu najwierniejszych fanów (w towarzystwie bałuckich pijaczków degustujących trunki na trawiastym wale) na ciągle niedoinwestowanym stadionie przy ul. Górniczej, marząc, żeby drużyna rugby odniosła wreszcie ligowe zwycięstwo. Teraz historia się powtórzyła. Po 11 porażkach łodzianie wygrali ligowy mecz i była to jedyna wygrana w całych rozgrywkach.

Wróćmy do przeszłości… Pamiętam uczucie ulgi, gdy nadeszły wieści bodaj z Krakowa, że udało się po heroicznej walce uratować zespół przed degradacją. Pamiętam też doskonale wzlot, gdy podana na pierwszej stronie piątkowego wydania Expressu Ilustrowanego wiadomość, że graczem rugbowej łódzkiej drużyny zostanie (na chwilę) wtedy najsilniejszy człowiek na świecie – Mariusz Pudzianowski, przyniosła rekordową sprzedaż gazety i wielką rozpoznawalność dyscypliny i zespołu w mieście. Pamiętam, że na finałowym meczu o tytuł mistrza Polski na stadionie Widzewa zjawiło się ponad siedem tysięcy ludzi. To absolutny frekwencyjny rekord niepobity przez nikogo w Polsce do dziś.

Pamiętam, że powstanie spółki Budowlani SA okazało się strzałem w dziesiątkę. Przyniosło ogrom sportowych sukcesów. Budowlani Rugby SA w ekstralidze rugby spędzili 14 sezonów i w tym czasie zdobyli medale: 4 złote (2016–2018, 2023), 5 srebrnych (2011, 2012, 2015, 2019, 2021), 1 brązowy (2013). Lepszego komentarza niż te dane nie potrzeba.

Tu warto jeszcze dodać tę ważną i napawającą dumą informację: w głosowaniu Polskiego Związku Rugby Trenerem Dekady 2011 – 2020, został szkoleniowiec Budowlanych SA, wcześniej KS Budowlani – Przemysław Szyburski. Wielkie, zasłużone wyróżnienie!

Ten wypracowany, niebagatelny sportowy kapitał nie zostanie niestety przez spółkę powiększony po decyzji o wycofaniu się z rozgrywek drużyny Budo 2011. Kluby upadają na skutek, nie tyle błędów sportowych, co organizacyjnych i finansowych. Bankructwo dosięgło swego czasu, wydawało się, że mocniejsze strukturalnie, łódzkie, futbolowe kluby – ŁKS i Widzew. Teraz dosięgło rugbową spółkę. Aleksandrów Łódzki okazał się ratunkiem na chwilę, owocującym mistrzostwem Polski, a teraz ślepą uliczką bez wyjścia.

Do kosza niestety zostały wyrzucone (także moje!) postulaty oraz apele o harmonijną współpracę rugbową w Łodzi. Ta idea nie znalazła zrozumienia, nie wiedzieć czemu, także we władzach miasta Łodzi i jak widać to był wielki, wielki błąd. Trudno się nie zgodzić z prezesem Orkana – Robertem Małolepszym, że gdyby taka współpraca była, to Łódź stałaby się rugbową potęgą, której nikt w Polsce nie byłby w stanie skruszyć. Mądry łodzianin po wielkiej szkodzie…

Jarosław Piechota jest… niesamowity. Dwa biegi jednego dnia – najpierw po schodach, potem na… ulicy

Fot. Archiwum Jarosława Piechoty

Jarosław Piechota przyznaje: Ten dzień zapowiadał się dla mnie aktywnie. Rano o godz 11.25 start w Warszawie i bieg po schodach na najwyższy budynek UE liczący 53 piętra, 1382 schody, 230 m. w pionie. Udało mi się pokonać w 11min 27sek, czyli gorzej od pierwszej edycji (11:00) ale lepiej od zeszłorocznej.

Fakt, nie biegłem na sto procent możliwości, chociaż w głowie kiełkowało aby zbić te 11 minut, ale wiedziałem, że o 19:00 czeka mnie kolejny start. Tym razem w Łodzi na flagowym Biegu Ulicą Piotrkowską. Zameldowałem się na mecie z czasem  49:29, czyli całkiem przyzwoitym, mimo że rekord życiowy na tym dystansie mam ustanowiony na ok 37min. 

Ogólnie jestem bardzo zadowolony z wyników, dawno już nie miałem tak aktywnego dnia (mimo, że jeszcze parę lat temu było to normą). A endorfiny z takiego dnia dodają mocy i przede wszystkim motywacji do działania. 

Tak trzymać niezłomny panie Jarku. Jest pan godny podziwu!

Kadrowe trzęsienie ziemi. ŁKS bez trzynastu piłkarzy, w tym bez swojego lidera Daniego Ramireza!

Dani Ramirez Fot. Cyfrasport/ŁKS Łódź

Wiceprezes do spraw sportowych ŁKS – Robert zapowiadał po zakończeniu nieudanego sezonu (spadek do I ligi) kadrowe trzęsienie ziemi. Nomen omen 13 zawodników nie będzie już reprezentować baw I-ligowego ŁKS w nowym sezonie. Nam z tego grona żal jednego piłkarza – pomocnika Daniego Ramireza.

ŁKS informuje, że wraz z końcem czerwca br. wygasają kontrakty Dawida Arndta, Daniego Ramireza, Piotra Janczukowicza, Stipe Juricia i Rizy Durmisiego. Wymienieni zawodnicy w następnym sezonie nie będą reprezentowali barw naszego klubu.

Dawid Arndt spędził w ŁKS-ie, w tym także w Akademii ŁKS, osiem lat. 22-letni dziś bramkarz zadebiutował w pierwszej drużynie w 2020 roku i od tego czasu rozegrał z przeplatanką na piersi 34 oficjalne spotkania, z czego 29 meczów w lidze. Zagrał m.in. w finale barażów o awans do PKO BP Ekstraklasy w 2021 roku i świętował z drużyną awans do piłkarskiej elity z ubiegłym sezonie.

Dani Ramirez wrócił na al. Unii 2 po kilku latach przerwy przed rozpoczęciem sezonu 2023/2024. Hiszpan w barwach Łódzkiego Klubu Sportowego w zakończonych w sobotę rozgrywkach PKO BP Ekstraklasy wystąpił w 32 meczach, zdobył 9 goli (w tym 7 z rzutów karnych) i zanotował 2 asysty.

Piotr Janczukowicz reprezentował barwy ŁKS-u od wiosny 2021 roku. W pierwszej drużynie naszego klubu 24-letni dziś napastnik rozegrał 96 meczów i zdobył 14 goli (w sezonie 2023/24 – 28 spotkań, 2 gole i 3 asysty). W ubiegłym sezonie wywalczył z ŁKS-em awans do PKO BP Ekstraklasy.

Stipe Jurić spędził w al. Unii 2 trzy ostatnie sezony, w trakcie których wystąpił w 61 spotkaniach i dwunastokrotnie wpisał się na listę strzelców. Napastnik z Bałkanów w zakończonym niedawno sezonie PKO BP Ekstraklasy rozegrał 20 meczów i zdobył 4 gole. Tak jak Dawid Arndt i Piotr Janczukowicz był częścią zespołu, który rok temu wygrał rozgrywki Fortuna 1 Ligi.

Riza Durmisi występował w barwach ŁKS-u we wiosennej części rozgrywek sezonu 2023/2024. Obrońca rozegrał 11 ligowych spotkań i zaliczył jedną asystę.

Informujemy również, że do swojego macierzystego klubu, czyli Pogoni Szczecin, po okresie wypożyczenia wraca Yadegar Rostami (Irańczyk zaliczył 1 mecz w pierwszej drużynie)

Siedmiu zawodników: Bartosz Szeliga, Marcin Flis, Adrien Louveau, Thiago Ceijas, Mieszko Lorenc, Maciej Śliwa i Adrian Małachowski zostało wystawionych na listę transferową i tym samym otrzymało zgodę na znalezienie nowego klubu.

Ta ostatnia kolejka ekstraklasy. Jaga mistrzem Polski! ŁKS strzelił trzy piękne bramki, fatalnie grał w drugiej połowie, ale zwyciężył. Widzew wziął się po przerwie do roboty i też cieszył się z wygranej

Ta ostatnia ligowy kolejka bez wielkich łódzkich emocji. ŁKS już dawno spadł z hukiem z ekstraklasy, Widzew okazał się drużyną środka tabeli (9 miejsce). Ełkaesiacy pokazali do przerwy niezły futbol, strzelili piękne bramki. Ech, szkoda że nie potrafili wcześniej tak grać! A w drugiej połowie znów wyszło szydło z worka czyli futbolowy mizeria. Widzewiacy po beznadziei do przerwy, z kolei w drugiej połowie wzięli się ostro do roboty, głównie za sprawą rezerwowego Klimka (dwie asysty) i też wygrali.

Tymczasem Jagiellonia w ciągu 26 minut zdobyła trzy bramki w meczu z Wartą, zwyciężyła 3:0 i została mistrzem Polski!

Na skutek ulewy i konieczności przygotowania murawy do grania mecz w Częstochowie. Rakowa ze Śląskiem rozpoczął się z 40 minutowym opóźnieniem. Nie miało to żadnego znaczenia w walce o tytuł, bo wcześniej Jaga pokazała, kto rozdaje karty w ostatniej kolejce.

Z ekstraklasy spadają: ŁKS, Ruch i nie, nie Korona, a Warta Poznań!

W ostatnim meczu ŁKS szybko potwierdziło się, że Tejan to nie skrzydłowy, tylko środkowy napastnik. Huknął jak z armaty sprzed pola karnego i trafił w okienko! Potem Młynarczyk był za szybki dla rywala, który za faul ujrzał czerwoną kartkę. Stal od 20 minuty grał w osłabieniu, a Hoti zdobył piękną bramkę z rzutu wolnego, strzelając w… samo okienko. ŁKS się nie zatrzymywał. Po podaniu Młynarczyka Pirulo znakomitym strzałem zza pola karnego tuż przy słupku zdobył trzeciego gola.

ŁKS niepotrzebnie oddał inicjatywę, jak to potrafił robić w wielu spotkaniach. Głowacki sfaulował Shkurina, a ten wykorzystał jedenastkę. Potem jeszcze skarcił łodzian Wolsztyński, ale na więcej grających w dziesiątkę rywali nie było już stać.

Mecz oglądało 10212 widzów.

ŁKS wygrał w całym sezonie 6 spotkań, w tym pięć na własnym boisku, Strzelił 34 bramki, stracił aż 74!

ŁKS – Stal Mielec 3:2 (3:0)

1:0 – Tejan (7), 2:0 – Hoti (22, wolny), 3:0 – Pirulo (45+1), 3:1 – Shkurin (68, karny), 3:2 – Wolsztyński (88)

Gający do przerwy lelum polelum, bez sportowej ikry Widzew, musiał zostać za to skarcony i tak właśnie się stało. Nikt nie potrafił skutecznie zareagować na zamieszanie w polu karnym, więc Machado wepchnął piłkę do siatki. Widzewiacy w o obronie zachowywali się jak… przedszkolaki.

Po zmianie stron na listę strzelców znów wpisał się Machado, ale po analizie VAR arbiter anulował gola. Piłkarz Radomiaka zagrywał ręką.

To obudziło łodzian, którzy wzięli się do roboty. W odstępie kilku minut widzewiacy pokazali, że potrafią. Strzelili dwie bramki. Najpierw Klimek obsłużył Alvareza, a potem znów Klimek zaliczył asystę, dogrywając dokładnie do Sancheza. W futbolu trzeba mieć trochą szczęścia. W odpowiedzi po główce Rochy piłka odbiła się od poprzeczki. W doliczonym czasie po efektownym rajdzie na listę strzelców wpisał się Kun, pieczętując sukces łodzian.

Widzew wygrał 13 spotkań, 4 na wyjeździe, strzelił 45 bramek, stracił o jedną więcej.

Radomiak – Widzew1:3 (1:0)

1:0 – Machado (34), 1:1 – Alvarez (70), 1:2 – Sanchez (73), 1:3 – Kun (90+4)

KS Hokej Start Brzeziny. Mistrzostwo Polski już mamy, teraz o historyczny międzynarodowy tytuł się staramy!

Fot. Marek Młynarczyk, autor bloga www.obiektywnasport.pl

Po wielkim sukcesie jakim było wygranie EuroHockey Club Challenge II Women i awans do wyższej dywizji drużyna KS Hokej Start Brzeziny staje do walki o Tytuł Międzynarodowych Mistrzyń Polski. Podopieczne trenerki Małgorzaty Polewczak czekają dwa mecze z… faktyczną reprezentacją Ukrainy czyli zespołem MSC Sumczanka Sumy (spotkania w Brzezinach, sobota, godz. 15.30, niedziela, godz. 9). Jesienią brzezinianki wygrały 3:1, wiosną przegrały 0:1. Sama trenerka przyznaje, że czekają jej drużynę bardzo trudne pojedynki.

– Rywalki wzmocniły swój skład zawodniczkami z zachodnich lig. Są naprawdę mocne, o czym świadczy pokonanie ostatnio AZS Politechniki Poznańskiej 5:1 i Swarka Swarzędz 6:1. Na szczęście entuzjazm, zapał, chęć wygrywania nie wygasły w naszej drużynie po Klubowych Pucharze Europy. Moje podopieczne cały czas są głodne sukcesu. Będą walczyć o zwycięstwa i pierwszy w historii międzynarodowy tytuł. Tytuł mistrzyń Polski już mamy, nie było lepszych w rozgrywkach od naszej drużyny. Teraz czeka nas walka o tytuł… międzynarodowy – mówi Małgorzata Polewczak.

Przypomnijmy, że w EuroHockey Club Challenge II Women drużyna KS Hokej Start Brzeziny grała w składzie: Anna Gabara, Justyna Ferdzyn, Monika Polewczak, Małgorzata Polewczak, Paula Sławińska, Karolina Grochowalska, Anastazja Szot, Patrycja Kalczyńska, Magdalena Pabiniak, Oliwia Krychniak, Oliwia Kucharska, Zuzanna Rubacha, Diana Voronovich, Natalia Kucharska, Kinga Owczarek, Emilia Sikora, Zuzanna Kornecka. Trenerka: Małgorzata Polewczak. Manager: Agnieszka Stefańska. Kierownik drużyny: Bogdan Rubacha. Fizjoterapeuta: Magdalena Solarek. Technik Video: Kamila Butkiewicz.

ŁKS. W ostatnim meczu trzeba postawić na ludzi, którym zależy, chce się grać i którzy mają być liderami zespołu w I lidze

Walczy Oskar Koprowski Fot. ŁKS Łódź

Nie ma, co się zastanawiać. Ostatni ekstraklasowy mecz ŁKS 25 maja o godz. 17.30 przy al. Unii powinien odbyć się pod hasłem: To idzie młodość. Trener Marcin Matysiak, w swoim ostatnim meczu jako szkoleniowiec ŁKS, musi zdobyć się na odwagę i postawić od pierwszej minuty na ludzi, którym na łódzkim klubie bardzo, bardzo zależy i do których należeć będzie przyszłość.

Dlatego, moim zdaniem, od pierwszej minuty powinni pojawić się na boisku: Antoni Młynarczyk, Oskar Koprowski (może to on potrafi zatrzymać Ilję Szkurina – 15 bramek w ekstraklasie!) Aleksander Iwańczyk (jest trzecim najmłodszych strzelcem gola dla ŁKS w ekstraklasie: po Tomaszu Wieszczyckim i Marku Saganowskim). Warto też postawić na Keya Tejany, ale na pewno nie w roli skrzydłowego, a wysuniętego napastnika, któremu chęci do walki, grania, absorbowania rywala na pewno nie brakuje.

Trudno zrozumieć dlaczego miejsce w składzie mają piłkarze: Adrien Louveau czy Levent Gulen, którzy nieomal w każdym meczu udowodniają, że są transferową wpadką ŁKS i nie mają umiejętności nawet na miarę polskiej ekstraklasy.

Widać było w Lubinie, jak bardzo brakuje w zespole porządkującego grę Michała Mokrzyckiego. Czy teraz wróci do składu? Wakacje ma już wykartowany Dani Ramirez. Teraz najważniejsze pytanie, czy zostanie w ŁKS i będzie liderem drużyny w I lidze? Pewnie w spotkaniu ze Stalą zastąpi go Engjell Hoti, bo wydaje się, że można na nim bardziej polegać niż na Pirulo.

Aleksander Iwańczyk Fot. ŁKS Łódź

Po meczu czeka ŁKS kadrowa rewolucja. Nawet jeśli odejdzie 13 piłkarzy, to większość z nich pożegnamy bez żalu. Pamiętam czasy, gdy ŁKS trzymał sportowy pion, dzięki swoim wychowankom, piłkarzom ukształtowanym przy al. Unii. Czy powrót do takiego myślenia i działania jest w klubie możliwy?!

Ech mam taką nadzieję, że na koniec krótkiej przygody z ekstraklasą ŁKS pokaże umiejętności, wygra i zachowa czyste konto. Po raz ostatni stało się to… 11 marca w zwycięskim (1:0) wyjazdowym meczu z Wartą.

Liga, nasza liga… Bogusław Kaczmarek: – Walka o trofeum i miejsca na podium toczyła się w ruchu jednostajnie opóźnionym

Były piłkarz m.in. ŁKS Seweryn Gancarczyk ma rację, gdy twierdzi, że gdyby w Lechu i Legii zostawili trenerów, to te drużyny miałyby duże szanse na mistrzostwo Polski. Cóż, działacze są niecierpliwi, nerwowo reagują na niezadowolenie kibiców. O długofalowym, perspektywicznym myśleniu nie ma mowy, choć przez chwilę wydawało się, że tak właśnie jest w Częstochowie. Może powrót Marka Papszuna oznacza nawiązanie do dobrych, skutecznych działań w klubie.

Trudno nie zgodzić się z moim przyjacielem, wybitnym trenerem i wnikliwym obserwatorem futbolowych wydarzeń Bogusławem Kaczmarkiem, który w rozmowie ze sport.tvp.pl mówi wiele gorzkich słów o polskiej piłce. Te słowa warte są zacytowania i chwili zastanowienia i refleksji dla wszystkich tych, którym dobro polskiej piłki leży na sercu.

sport.tvp.pl – Bogusław Kaczmarek: – Walka o trofeum i miejsca na podium toczyła się w ruchu jednostajnie opóźnionym. Jaki jest poziom, każdy widzi. Co na to wpływa? To bardzo długi proces, który zaczął się w 2013 roku, gdy podjęto decyzję o wprowadzeniu formatu ESA 37 z 30. kolejkami fazy zasadniczej, siedmioma dodatkowymi seriami gier i podziałem punktów.

Kolejnym negatywnym czynnikiem było zlikwidowanie rozgrywek Młodej Ekstraklasy, która była bardzo dobrym miejscem do nauki dla młodych piłkarzy. Uważam, że w dużej mierze z tego powodu obecnie na najwyższym poziomie nie ma zbyt wielu młodych zawodników, ale cały czas stawiamy na trzecioligowych obcokrajowców. Proszę prześledzić ich kariery i sprawdzić, ilu z nich po odejściu z Ekstraklasy przebija się do solidnych, europejskich klubów. Ci piłkarze posiadają jednak bardzo sprawnie poruszających się w naszych realiach agentów (…)

Zbyt wielu młodych graczy wyrzucamy na piłkarski śmietnik. Nie każdy młody zawodnik jest od razu gotowy do gry w ekstraklasie. Niektórzy potrzebują czasu, by poprzez treningi i mecze wejść na odpowiedni poziom.

Który ze szkoleniowców wywarł na panu największe wrażenie?

– Słowa uznania dla Tomasza Tułacza (…) Trener zespołu z Niepołomic potrafi wykorzystać słabość swoich bogatszych rywali i należy mu się za to szacunek. To cichy bohater tego sezonu.

Gdyby nie przepis o młodzieżowcu pewnie na boisku w meczu z Lechem nie byłoby… najlepszego piłkarza Widzewa

Kamil Cybulski Zdjęcia. Marek Młynarczyk, autor bloga www.obiektywnasport.pl

Widzew znów zaskoczył. Po okresie sportowej mizerii zaprezentował się w meczu z Lechem (1:1) jako zespół z potencjałem. Trzeba jednak powiedzieć wprost, że pewnie nie miałby najlepszego piłkarza na boisku Kamila Cybulskiego, gdyby nie przepis o młodzieżowcu wymuszający pod groźbą dużej finansowej kary, grę takiego piłkarza w ligowym spotkaniu. Chłopak pewnie pokazywałby się nadal w rezerwach, a na boiskach ekstraklasy brylowali by ci, których nie wiedzieć po co i komu sprowadzono do klubu.

Niech wymownym, drastycznym przykładem będzie niejaki Noah Diliberto, który okazał się boiskowym Panem Nikt, który boi się brać na siebie jakąkolwiek odpowiedzialność. Trzeba by było go jednak wystawiać, bo wydano kasę, bo ktoś dał gwarancję, ktoś musi się uwiarygodnić w widzewskim środowisku i znaleźć alibi do dalszej działalności.

Gdyby nie przepis o młodzieżowcu, to takich graczy jak pan Diliberto, byłoby jeszcze więcej na boisku, co stanowiłoby kolejny milowy krok na drodze do upadku polskiej piłki. Ona nie uratuje się sama, trzeba jej pomóc nawet kontrowersyjnym przepisem, bo inaczej ligowa stagnacja, którą obserwujemy, zamieni się w ligową degenerację. Europejski złom samochodowy zalał już nasz kraj, teraz, oby nie, nadszedł czas na polski futbol!

Trener Daniel Myśliwiec

Mam cichą nadzieję, że trener Daniel Myśliwiec w ostatnim meczu (25 maja godz. 17.30 z Radomiakiem w Radomiu) zdobędzie się na odwagę i pokaże młodych graczy, na których będzie liczył w nowym sezonie (zwłaszcza, że Antoni Klimek nie będzie już młodzieżowcem). W zespole rywali na pewno na środku obrony i pod bramką przeciwnika pokaże się młody, bardzo zdolny, choć popełniający też proste błędy 17-letni Luka Vusković. Radomiak ma o co grać, bo nie jest na 100 procent pewny utrzymania w ekstraklasie. Pewność da zdobyty przynajmniej jeden punkt w meczu z Widzewem.

« Older posts Newer posts »

© 2025 Ryżową Szczotką

Theme by Anders NorenUp ↑